Schemat wałkowany wiele razy. Bogaty, przystojny, wykształcony, elokwentny, inteligentny itd. facet zauważa kobietę i zaczyna się zachowywać zupełnie nieadekwatnie do cech które wymieniłem. Zagaduje do kobiety a ona udziela zbywających odpowiedzi. Podbiega do niej i się zatrzymuje żeby coś powiedzieć a ona ma go w dupie i idzie dalej. Zaczyna ją obdarowywać prezentami i zaskakującymi wycieczkami to łaskawie kobieta godzi się na randkę. Postawa w stylu jestem chętna ale nie na 100% a na dodatek jestem po wielu przejściach które sama sobie wykreowałam więc mnie zaskakuj, rozweselaj i pocieszaj do porzygu a rozważę twój los. Każdy realny facet, nawet ostatni desperat powiedziałby sobie: co za straszne babsko, lepiej się zmywam. U dziewczyn z nieukształtowaną jeszcze osobowością takie "dzieła" mogą utrwalić zakłamany obraz rzeczywistości: jestem wyjątkowa więc na pewno jak trochę poczekam to zjawi się supersamiec który będzie latał za mną jak piesek i zniesie moje wszystkie fochy bo domyśli się jak wiele wyimaginowanych cierpień mnie spotkało. A później standardowy scenariusz: kolejni faceci nie dźwigają ciężaru oczekiwań bo mają ludzkie odruchy i ludzkie potrzeby a prawdziwego księcia cały czas nie widać. Lata mijają, kobiecina trochę więdnie, gorzknieje aż w końcu cieszy się jak pierwszy lepszy ją będzie chciał. Film jest wtórny, kserokopia ballad o smutnej babie czekającej na księcia z którą będą mogły utożsamiać się dziewoje z przerośniętym ego.